De opbrengst van de mislukte klimaatconferentie. Editors | 36 januari/februari 2001 issue De wereldklimaatconferentie is mislukt. Er is geen slotverklaring uit voortgekomen waarmee de deelnemende landen zich zouden vastleggen op concreet te nemen maatregelen, en dat is jammer. Maar is het ook fataal, is de conferentie daarmee een mislukking? Voor de tweede keer binnen een generatie - binnen tien jaar zelfs - is het nu gebeurd, dat smaakmakende en beleidsbepalende mensen van alle delen van het aardoppervlak bijeenkwamen om te proberen een probleem op te lossen, althans niet verder uit de hand te laten lopen: het klimaat van de planeet. Het opmerkelijke is niet, dat er niet binnen deze tien jaar een wereldomvattend actieprogramma is gekomen. Wat wel opmerkelijk is - een wereldwonder - is, dat er een bewustzijn is ontstaan, een mentaliteit van zorg en verantwoordelijkheid voor het unieke levende wezen dat onze dierbare planeet is. Het doet recht aan de oerbetekenis van het woord \'wereld\' - wer-alt, oude man. Een oude man die ooit jong is geweest, ons heeft gedragen en grootgebracht, en nu zelf verzorging en aandacht nodig heeft. De berichtgeving die over de conferentie naar buiten kwam, legde nogal veel nadruk op de achteruitgang van het