Muziekbespreking. Ton Maas | 22 september/oktober 1998 issue Het getatoeëerde en met smeedwerk behangen manspersoon dat ons vanaf het hoesje van deze CD peinzend aankijkt, zet ongetwijfeld veel mensen op het verkeerde been wat betreft de aard van het gebodene. Een feministische vriendin biechtte onlangs op dat, als deze tronie de wondermooie muziek vooruit was gereisd, ze nooit van haar leven een hartstochtelijke fan was geworden. Op grond van z\'n portret zou je Martin Simpson eerder een carrière als frontman van een heavy metal ensemble toedichten dan eentje als virtuoos en sensitief folkgitarist. Mij kwam hij voor het eerst ter oren als begeleider van de Engelse zangeres June Tabor, toen die nog uitsluitend traditionele folk bedreef. Later toog hij naar Amerika, alwaar hij zijn reputatie vestigde met avontuurlijke muzikale uitstapjes, waaronder zijn eigen groep Band of Angels, soloplaten als zanger/gitarist en spontaan geïmproviseerde duetten met de Chinese pipa virtuoos Wu Man. Zijn nieuwe album Cool & Unusual (Red House/Music&Words) is puur instrumentaal en onmiskenbaar geworteld in de Keltische folktraditie. Maar anders dan veel collega\'s die in navolging van Clannad en Enya schaamteloos plukken uit de ruif van new age en andere mistigheden, zoekt Simpson het onverwachte en toetst zijn roots