Op mijn eerste stage vroeg mijn begeleider hoe creatief ik mezelf vond. Mijn antwoord was dat ik absoluut niet creatief ben. ‘Waarom zeg je dat?’ vroeg hij geschrokken. ‘Zonder creativiteit kan je eigenlijk niets in dit vak.’ Ik begon aan een opsomming: ‘ik kan niet tekenen, ik heb te weinig rust voor handwerk enzovoorts.’ Een glimlach kroop over zijn gezicht. Mijn begrip als negentienjarige van een concept als creativiteit was duidelijk nog erg beperkt. Inmiddels ben ik ouder en gelukkig ook wat wijzer. Ik heb nog steeds geen aanleg voor tekenen en dat geduld voor handwerk verlies ik nog steeds. Toch durf ik best van mezelf te zeggen dat ik creatief ben. Ik kan namelijk wel ‘anders denken’. Als optimist zie ik oplossingen waar anderen alleen het probleem zien. Ik zie kansen in zwaktes en ik zie schoonheid in lelijke dingen. Ik heb geleerd dat creativiteit zoveel meer is dan alleen maar knutselen. Zo zijn er super creatieve wiskundigen, ICT’ers en economen. Ik heb natuurkundigen horen spreken over ‘mooie, elegante vergelijkingen’ en softwareprogrammeurs elkaar complimenten horen maken over ‘gave code’. De echte creatieveling weet dat het niet gaat om het product dat hij maakt, maar om het vernieuwende idee. Hoewel