Nelsa Curbelo, een voormalige non en lerares van 66 jaar, trok zich het lot aan van de hardste jonge criminelen uit de meest gewelddadige stad van Ecuador – en veroverde hun hart met liefde. Hilary Hart | 116 mei 2009 In de stad Guayaquil in het zuiden van Ecuador schettert de Latino popmuziek door de deuropening van een met graffiti bespoten winkel, dwars door de Amerikaanse hip-hop heen die schalt uit een andere winkel er vlak naast. Groepjes tieners, merendeels jongens, staan bij de stoeprand tegen geparkeerde auto’s geleund. Hun lijf staat strak van de ingehouden agressie. Kinderen van nog maar vier jaar – sommige zonder hemd of schoenen – lopen in groepjes op de stoep. En onderuitgezakt tegen een betonnen muur waar de verf af bladdert, liggen halfnaakte mannen te slapen, beschut tegen de hete zon. Ondanks de muziek en de drukte lijken de straten leeg. Er rijden weinig auto’s voorbij en alleen plaatselijke bewoners komen in de winkels. Er zijn geen wapens te zien, maar een paar maanden geleden bleek bij een grootschalige politiecontrole dat vele vuurwapens en messen waren verstopt onder autostoelen of in broekzakken. Op straat staan de jongens dan ook niet alleen maar te kletsen,