Het boek 4000 weken van Oliver Burkeman confronteert ons met de tijdelijkheid van ons bestaan. We spraken hem over dit boek, dat door een trouwe lezer van The Optimist werd bestempeld als één van de beste boeken voor mensen die worstelen met een ‘gebrek aan tijd’. Een tipje van de sluier lichten we op met een boekfragment. DOOR: TONY MASON Het valt me op dat een gevoel van ‘memento mori’ direct bij mij binnenkwam bij het lezen van het boek. ‘Veel van de dingen waar ik over schrijf, bevatten een soort pessimisme, maar ze zijn tegelijkertijd de prelude voor actie, dingen voor mekaar krijgen, een betekenisvol leven opbouwen. Want het gaat weliswaar over het verlies van een illusie, over het terugvallen naar de basis, om te beginnen bij de realiteit zoals de dingen werkelijk zijn. Maar niet nihilistisch, wanhopig of deprimerend. Het is bedoeld om te erkennen waar we mee te maken hebben.’ Maar dan nog; wat beoog je met die erkenning? ‘Memento mori refereert naar de klassieke oudheid. Seneca wordt veelvuldig aangehaald in mijn boek. Maar ik denk niet dat het een kwestie is van optimisme versus pessimisme. Een van de inzichten uit Seneca’s bekende De brevitate vitae (‘Over