Muziek downloaden via internet is een zege voor de artiest. Editors | 34 september/oktober 2000 issue Boos zijn ze, de platenbonzen. Verdrietig ook. Want waar is het respect voor de artiest gebleven? De artiest die zwetend en zwoegend zijn liedjes componeert om als dank alle auteursrechten aan zijn neus voorbij ziet gaan - alleen omdat slimme webjongens het presteren om download systemen als Napster uit te vinden. En dan ook nog die verfoeide cd-branders, die met de dag goedkoper worden… waar moet dat heen? Straks koopt niemand meer een cd. Madonna gaat nu al zover dat ze in iedere tienduizendste cd een diamantje stopt. Maar ja, Madonna kan het betalen. De situatie is behoorlijk hopeloos, de muziekindustrie loopt gewoon een jaar of vijf achter de ontwikkelingen aan. Het gaat ze - de jongens van de platenmaatschappij - natuurlijk niet om hun eigen hachje. Waarmee ze vooral zijn begaan, is het lot van de artiest. En de artiest? Die is verongelijkt en boos. Tenslotte gaat het over zíjn product, zíjn geesteskind, zíjn creatie. Is er dan helemaal geen respect meer? Is er dan niemand meer die hem beschermt? Is er dan niets meer heilig? Blijkbaar niet. En misschien heeft dat uiteindelijk