Na een medische fout werd zijn pasgeboren dochter zwaar gehandicapt. In de jarenlange kille, juridische strijd die volgde, zocht Johan de Kruijf telkens naar menselijk contact. Wat hij vond, was meer dan dat. 153 maart /april 2013 Op de bruiloft van Johan de Kruijf, eind vorig jaar, zong zijn dochter een lied ten overstaan van alle genodigden. ‘Trots stond ze daar’, blikt hij terug. Voor elke ouder moet dat bijzonder zijn. In het geval van de dertienjarige Joyce de Kruijf is dat écht heel bijzonder. Lang was Joyces toekomst onzeker. De vraag was óf er wel een toekomst voor haar was. ‘Niemand had kunnen voorspellen dat het nu zo goed met haar zou gaan.’ Het is eind 1999 als bij de verloskundige blijkt dat zijn zwangere vrouw lijdt aan het Hellp-syndroom, een zwangerschapsvergiftiging die het leven van moeder en kind in gevaar brengt. Met spoed moet het gezin uit het Gelderse Lunteren naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam, waar de baby wordt gehaald via een keizersnee. Joyce Rebecca noemen ze haar. Ze is tien weken te vroeg geboren en weegt amper 1200 gram. Meteen al wordt haar leven op de proef gesteld. Ze heeft extra zuurstof nodig. Een verpleegster brengt