Het opeten van broccolistelen en bloemkoolstronken is een vorm van verzet tegen verspilling. Elbrich Fennema | 142 december 2011 issue Foto: Pieter de Swart Het opeten van broccolistelen en bloemkoolstronken is een vorm van verzet tegen verspilling. Een kwart tot de helft van de voedselproductie belandt nooit op een bord. En dan is wat thuis wordt weggegooid nog niet eens meegeteld. Kromme komkommers en te grote of kleine aardbeien liggen er aan het begin van de voedselketen al uit. Verkeerd verpakt voedsel haalt nooit de supermarkt, evenals voedsel dat tijdens transport niet goed wordt gekoeld. Producten die na de houdbaarheidsdatum in de schappen liggen, veranderen in vuilnis. Restaurants zijn een soort zwarte gaten in het voedingsuniversum. De hoeveelheid perfect eetbaar voedsel dat daar in afvalbakken verdwijnt, is obsceen. En dat geldt zowel voor de hamburgertent als voor het sterrenrestaurant. Aan het einde van deze voedselketen staat de consument. De voedingsindustrie heeft natuurlijk het liefst dat deze consument vandaag geen zin heeft in wat hij gisteren heeft gekocht en de paella laat wegkwijnen ten faveure van een Thaise wokschotel. Het gaat de voedingsindustrie niet om of je opeet wat ze je aanbiedt, maar dat je het koopt. Er zijn goede redenen