Brigid Marshall | 110 oktober 2008 Foto: istockphoto.com/ladida Veel hulporganisaties richten zich op kinderen of daklozen of slachtoffers van misbruik – en natuurlijk hebben zij onze hulp nodig. Maar hoe zit het met ouderen die van minder dan een dollar per dag moeten leven? Steeds meer grootouders nemen de zorg voor hun kleinkinderen op zich, vooral in ontwikkelingslanden waar door aids en migratie een hele generatie van ouders ontbreekt. ‘Stel je een lange dag voor die begint om vijf uur ’s ochtends en doorgaat tot elf uur ’s avonds; voeg daar nog artritis en kleinkinderen aantoe’, zegt David Clark, internationaal programmamanager voor het in Groot-Brittannië gevestigde Sponsor a Grandparent, een programma dat al 35 jaar armoede en vereenzaming bestrijdt. De organisatie ondersteunt 26 duizend ouderen in 31 ontwikkelingslanden met voedsel, kleding, medicijnen en onderdak, en leert ze vaardigheden zodat ze zichzelf kunnen onderhouden. Dankzij donaties konden er allerlei gemeenschapsactiviteiten worden opgezet: van tuinclubs tot programma’s die inkomen genereren. In La Paz, Bolivia, maken en verkopen grootouders producten van alpacawol en brood; in Lima, Peru, komen ouderen bij elkaar om over het nieuws te praten, als onderdeel van een alfabetiseringsprogramma. ‘Onze toekomst is een oudere toekomst’, zegt Clark. ‘Ik vind het