... en andere lessen van de schepper van aikido Marco Visscher | 79 september 2005 issue Telkens als Sam uit de snoeptrommel had gegeten, leek hij volstrekt onhandelbaar. Hij werd agressief en zocht ruzie met zijn oudere broer Jack. ‘Onze zoon veranderde van een gewoon, kalm, aardig kind in iets wat deed denken aan een afschuwwekkend, wild beest’, zegt zijn vader, Gordon Walker, met gevoel voor drama. Op zoek naar de boosdoener stuitte Walker in wetenschappelijke literatuur op bepaalde E-nummers, de synthetische kleur- en smaakstoffen en conserveermiddelen die worden toegevoegd in een reeks van voedselproducten. Walker ontdekte dat sommige ervan – met name E 102, tartrazine – in verband worden gebracht met hyperactiviteit en slapeloosheid. Dat was het einde van de snoeptrommel in huize Walker. Sam is niet het enige kind wiens drukke gedrag samenhangt met wat hij eet. Wetenschappers vermoeden dat veel kinderen met ADHD (hyperactiviteit met aandachtstekortstoornis, ook wel: Alle Dagen Heel Druk) feitelijk een allergische reactie vertonen op één of verschillende voedselproducten of chemicaliën. Soms is dat suiker, zout, chocolade of een paar E-nummers, maar het kan ook gaan om minder verdachte producten als tarwe, aardbeien, tomaten of pindakaas. Maar hoewel ADHD-kinderen inderdaad baat hebben bij de