Tijd bepaalt ons leven: het is de psychologische, mentale en emotionele lucht die wij inademen en net als lucht wordt het een deel van ons lichaam. Er is innerlijke tijd: ons eigen ritme dat bij iedereen anders is. En er is de tijd die ons van buitenaf wordt opgelegd: de tijd die in de maatschappij geldt, de tijd van roosters, schema’s en deadlines, de tijd van werken en zaken doen. Deze twee tijdsbegrippen zijn nog maar zelden met elkaar in harmonie en de spanning tussen hen vormt een van de grootste psychologische problemen van de moderne samenleving. Michael Ventura | 4 september/oktober 1995 issue Het leven van ouders bestaat tegenwoordig uit een eindeloze reeks niet aflatende plichten zoals koken, schoonmaken, boodschappen doen, kinderen naar school brengen, terwijl zij vaak ook nog buitenshuis werken. Kostwinners staan vroeg op, worstelen zich door het verkeer, hebben op hun werk een dagindeling die anderen hebben vastgesteld en zwoegen weer naar huis, uitgeput en met hun gedachten elders, naar een partner die er net zo voorstaat. Kinderen zien hun ouders zelden in een ontspannen sfeer en voelen zich gevangen in schoolroosters en onder druk van klasgenoten. Gezinnen proberen al die verschillende tijdschema’s in een leefbaar