Nigeria Jonathan Kiefer | 90 oktober 2006 De filmindustrie in Nigeria, ‘Nollywood’ genoemd, is de op twee na grootste ter wereld, na het Amerikaanse Hollywood en het Indiase Bollywood. Het is niet niks om de op twee na grootste te zijn in wat-dan-ook voor een land dat pas sinds zeven jaar een democratie is en nog herstellende is van een corrupt militair regime en een volstrekt geruïneerde economie. Sinds de bloei van de filmindustrie in het begin van de jaren negentig bedragen de inkomsten zo’n 200 miljoen dollar. Als de productie op volle toeren draait, komen er wekelijks meer dan vijftig nieuwe films uit – en als ik even niet oplet, kan ik er wel vijftig per week zien. Afrikaanse filmproductie was altijd een voornamelijk koloniale aangelegenheid, beheerst door kunstenaars die in Europa waren opgeleid en met Europees kapitaal intellectualistische films maakten, op celluloid, voor een niet-Afrikaans publiek. En toen kwam Nollywood. Deze films worden meestal gemaakt door Nigerianen met weinig opleiding en dito budget. Het zijn pulpverhalen, afkomstig uit de popcultuur van eigen bodem, rechtstreeks op videoband gezet. Nollywood is een verbijsterend fenomeen dat al onze theorieën over cultureel imperialisme aan het wankelen brengt. Moeten we het door de