Arme landen zijn het nieuwe laboratorium voor farmaceuten. Tijn Touber | 90 oktober 2006 The Constant Gardener, de verfilming van het boek van John Le Carré, liet zien hoe farmaceutische bedrijven nieuwe medicijnen testen in Afrika, ook wanneer die onbetrouwbaar blijken te zijn. Dat is geen fictie. Onlangs lekte een rapport van de Nigeriaanse overheid uit, waarin Pfizer werd veroordeeld omdat het zonder toestemming van de overheid en zonder instemming van de patiënten een nieuw medicijn tegen hersenvliesontsteking had getest, terwijl Artsen zonder Grenzen in dezelfde periode een al langer bestaand, effectief gebleken middel beschikbaar had. Niet alleen Afrika, maar ook India en Oost-Europa blijken te worden gebruikt als proeftuin voor nieuwe medicijnen. In deze landen is het veel goedkoper om medicijnen te testen dan in het Westen. Omdat artsen worden betaald wanneer ze deze medicijnen voorschrijven, zijn zij in deze armere gebieden snel geneigd mee te doen, waardoor farmaceuten al snel een testgroep hebben verzameld, die de artsen kunnen gebruiken voor een klinische test. Ook zijn in deze landen soepeler regels over de instemming van patiënten. Mo (juli 2006), het Vlaamse blad over globalisering dat naar Indiase ziekenhuizen reisde, noteert dat patiënten worden gelokt door eenvoudige posters: ‘Weegt u