Cathelijne Broers: ‘Naar de wereld kijken vanuit de ander…’

Wat er ook over ons bestaan te melden valt, er zijn altijd mensen die het voor anderen willen verbeteren. Van kinds af aan meegekregen, door persoonlijke ervaringen geïnspireerd geraakt, intrinsiek aanwezig? Aan het woord – de door de media veelal – en terecht, als ‘cultuurdrager’ omschreven Cathelijne Broers, directeur van het Cultuurfonds.

‘Vanuit het Cultuurfonds zijn we matchmaker van mensen met passie; de donateur die wil geven aan cultuur – en de maker die cultuur tot leven brengt. Natuurlijk vallen de kunsten daaronder maar het is veel meer dan dat. Het is gezamenlijk gedachtegoed, een drijvende innovatieve kracht in de samenleving. Het is verbinding, het idee van “ons allen”. Het is ook gewoon een bron van plezier en geluk. En daarbij heb je een veelheid aan cijfers die de economische waarde aantonen. De culturele- en mediasector draagt jaarlijks zo’n 33 miljard euro bij aan onze economie. En er  werken tussen de 300.000 en 400.000 mensen in de sector. Musea alleen al genereren jaarlijks 600 miljoen euro aan bestedingen van bezoekers. Elke euro die wordt geïnvesteerd in kunst en cultuur levert gemiddeld tweeëneenhalve euro op voor de economie, via uitgaven aan horeca, vervoer en winkels rondom culturele activiteiten.’

Zakelijke kant

‘De vraag, waarom zou je iets goeds doen, vind ik heel interessant. Op de fiets onderweg naar dit gesprek heb ik er ook nog even over nagedacht. Ik heb eerst kunstgeschiedenis gestudeerd, en dat was sowieso geweldig. Maar je denkt dan ook wel, goed, dit ben ik nu allemaal aan het leren, wat doe ik er mee? Als je aan het algemeen belang wilt bijdragen, als je iets groter en blijvend wilt maken, komt altijd de zakelijke en organisatorische kant om de hoek kijken. Daar ligt meestal de sleutel tot vooruitgang. Dus ben ik daarna bedrijfskunde gaan studeren. Maar, dacht ik dus vanochtend op de fiets, dat is ook niet het hele antwoord.’

Verbintenis

‘Ik was laatst in Almere naar een voorstelling van een amateurgezelschap dat mede door het Cultuurfonds is gefinancierd. Dat bestaat al vijftien jaar. Er werken zo’n honderd mensen aan mee; schrijven, regie, choreografie, zang, kostuums, licht, geluid, alles wat er bij een musical komt kijken. En dan komen daar ook nog vele honderden mensen van genieten. Wat ik zag, of misschien eerder wat ik daar voelde, was de enorme verbintenis die daaruit voorkomt. Door alle generaties heen, van vijftien tot vijfentachtig; jonge moeders bezig met decors, vaders achter de bar, een oudere vrouw die een jongen van vijftien begeleidt. Zo mooi.’

Andermans perspectief

‘En kort geleden ging ik naar Jefta Tanate, een danser met een Molukse vader, die in zijn voorstelling op zoek ging naar zijn roots. Dat gaat over een bevolkingsgroep die het, zoals we weten, niet makkelijk heeft gekregen in Nederland. En dan zie je een zaal met mensen uit voormalige koloniën en andere Nederlanders daarvan genieten en andermans perspectief tot zich nemen. Zeker nu is dat zo belangrijk; dat je eens naar de wereld probeert te kijken vanuit de ander. Bij zo’n voorstelling zie ik het belang van cultuur en de samenbrengende kracht van het Cultuurfonds als het ware in levenden lijve voor me. En dan, ik zeg het maar zoals ik het voel, ben ik echt trots op wat we doen. En dat is, denk ik, ook wel het antwoord op de startvraag.’

Tekst: Gijs de Swarte      Foto: Valentina Vos