Ik liep door de zomers zonnige straten van een boerendorp ergens in Midden-Frankrijk, op wandeltocht. Mijn benen droegen naast de zestien kilo op mijn rug ook vermoeidheid en frisse tegenzin mee als bagage. Ik was al even van huis en had de nodige fysieke uitdagingen. DOOR: TOM COPIER Ik voelde me van tijd tot tijd best eenzaam. Het was Maria Hemelvaart en ik had er als nuchtere Nederlander niet zo bij stilgestaan hoezeer dat in Frankrijk leefde. Alles was dicht en de slaapplaats die ik zocht voor de nacht was maar moeilijk te vinden. Met mijn ziel onder de arm banjerde ik verder door het dorpje. Ik moet er wat moedeloos uitgezien hebben want een automobiliste die me opmerkte terwijl ze me tegemoet reed maakte direct rechtsomkeert om mij aan te spreken. Uit de auto stapte een vrouw van in de zeventig. Ze was reuze geïnteresseerd in mijn verhaal. Toen ze hoorde dat ik nog op zoek was naar een slaapplek vroeg ze me om in te stappen. Zo gezegd zo gedaan en voor ik het wist zat ik in de auto bij een wildvreemde mevrouw die me langs alle plaatsen en mensen reed met een sleutel tot het gemeentelijke