Veertig dagen alleen in de Nederlandse wildernis. Dat was de opdracht die Bram van de Klundert zichzelf stelde. Zo verbleef hij in tien unieke natuurgebieden. Uit de ijzige kou komt een kanoetstrandloper op me af lopen. Aan de windluwe zijde nestelt hij zich tegen mijn been. Ik ben waar- schijnlijk de eerste mens die hij ziet.’ Terwijl de Waddenzee bijna dichtvriest, zit Bram van de Klundert in januari 2010 een week lang helemaal alleen op de Griend, een zandplaat in de Waddenzee. Zonder telefoon, radio of boeken verbleef hij zo in totaal telkens een week op de tien ‘wildste’ Nederlandse plekken, in een hutje, boot of Mongoolse tent. De laatste dag en nacht vaak met een gast om te bomen over de relatie tussen mens en natuur. Zijn ervaringen zijn te lezen in het boek, Expeditie wildernis: Ervaringen met het sublieme in de Nederlandse natuur. Ook schreef hij een meer beschouwend, haast ‘levensbeschouwelijk’ boek over de relatie tussen mens en omgeving: Perspectieven voor wildernis. Hij is geen onbekende in de wereld van natuur en milieu. Na zijn studies biologie en Nederlands zette Van de Klundert (63) zich zo’n dertig jaar lang bij de rijksoverheid in voor groen. Met plezier werkte hij