De mensheid is de belangrijkste veroorzaker van verandering op de planeet. We zijn bezig de natuur naar onze hand te zetten en betreden daarmee het Antropoceen. Dat is een goede zaak. DOOR DIANE ACKERMAN Ten tijde van de verschrikkelijke sneeuwstorm van 1978, die enorme sneeuwvlagen over de meren en rivieren joeg en de straten veranderde in rodelbanen, was ik student. Ondanks het weer werd er gewoon college gegeven – met regelmaat over de dreiging van een nucleaire winter, klimaatveranderingen die zich mogelijk zouden voltrekken als gevolg van een kernoorlog: de zon verborgen achter enorme stofwolken, planten die weigerden groen te worden, twintig graden vorst aan het begin van de zomer en seizoenen die voor de meeste levensvormen desastreus waren. Het leek een reëel scenario, aangezien de politieke leiders in Washington en Moskou elkaar aftroefden in kwajongensbravoure. Ik hoorde mijn ouders voor het eerst praten over de mogelijkheid dat we de atmosfeer die de aarde omringt, onherstelbare schade toe zouden brengen, en ik was verbijsterd en bezorgd. Op een geologische schaal waren wij mensen nog maar kort geleden spraakloze schimmen op de savanne, verzamelaars en jagers op klein wild. Hoe konden we dan veranderen in een bedreiging voor de hele planeet?