De Russische fysicus Yury Kronn over de subtiele energie die 96 procent van alles uitmaakt, maar onzichtbaar is. ‘Het is zóóó niet eenvoudig.’ [su_row] [su_column size=\"2/3\"] Deze natuurkundige droomt niet van een nieuwe wet over de werking van het universum die naar hem zal worden vernoemd. En ook niet van die ene vergelijking die uiteindelijk het diepste mysterie van de mensheid zal ontrafelen. Hij denkt zelfs dat zo’n wet of vergelijking niet eens bestaat. Toch zou zijn werk wel eens bepalender kunnen worden voor ons leven dan alles wat eraan vooraf ging. Dit is het probleem: de grote ontdekkingen die de westerse wetenschap in de afgelopen vier eeuwen heeft gedaan – om te beginnen door René Descartes en Isaac Newton – hebben slechts betrekking op 4 procent van onze werkelijkheid. Jazeker, volgens de meest recente berekeningen komt slechts 4 procent van de massa-energie van het universum voor rekening van atomaire materie en elektromagnetische energie. Dat wil zeggen, door het spul dat we kunnen zien en/of meten. En de resterende 96 procent? Dat wordt aangeduid met de vage term \"donkere materie\". Het is datgene wat we niet begrijpen en niet kunnen verklaren. Maar is het realistisch om aan te nemen dat