De blinde vlek in deze gezondheidscrisis

De meningen over de coronamaatregelen zijn nog diverser dan het aantal politieke partijen in Nederland. De visie van gezondheidsdeskundige Richard de Leth valt op. Hij zet vraagtekens bij het overheidsbeleid en weet een oplossing voor de huidige gezondheidscrisis.

DOOR: RICHARD DE LETH

Per zaterdag 25 september 2021 doen wij in onze vrije samenleving in Nederland aan uitsluiting. Alles onder het mom van de volksgezondheid. De samenleving lijkt ook uiteen te vallen in gevaccineerd versus ongevaccineerd én voor of tegen de testsamenleving en het coronabewijs.
De vraag die ik interessant vind: bevordert de uitsluiting op basis van een QR-code ook echt de volksgezondheid of worden we onbewust alleen maar zwakker doordat we de oorzaak van de oorzaak niet goed in beeld hebben en niet goed snappen?
Ik wil het hebben over de oorzaak van de oorzaak en mijn verlangen naar een inclusieve, verbonden samenleving, en welke stappen hiervoor nodig zijn.

Is het terecht dat de overheid nu naar de ongevaccineerden wijst?

Vaccineren heeft voor mensen die vatbaar zijn – zoals chronisch zieken en ouderen – een gunstig effect. Hun immuunsysteem is verzwakt waardoor er een grotere kans is dat de immuunrespons tekortschiet en er complicaties optreden, waardoor de kans groter is dat deze mensen zonder vaccinatie in het ziekenhuis of zelfs op de ic komen.
De kwetsbaren hebben zich allemaal kunnen laten vaccineren, en de meesten hebben dit ook gedaan. Want vaccineren doe je vooral voor jezelf. De coronavaccins zijn vooral ontwikkeld om ervoor te zorgen dat je minder klachten krijgt na besmetting, en dus minder snel in het ziekenhuis belandt en hiermee de zorg belast. Mensen kunnen na vaccinatie echter nog steeds geïnfecteerd raken en ook anderen besmetten. Ook een gevaccineerde persoon kan dus een besmettingshaard zijn voor andere mensen, waaronder kwetsbaren bij wie het vaccin onvoldoende werkzaam is.
Er zijn ook veel gezonde mensen. Zij hebben een gezonde immuunrespons, en het coronavirus onschadelijk maken is voor deze groep geen enkel probleem. Het resultaat is een sterke en langdurige natuurlijke immuniteit, die volgens alle onderzoeken veel langer en beter aanhoudt in vergelijking met gevaccineerde personen.
De kernvraag is: zou er wel een pandemie zijn geweest als onze immuunsystemen optimaal zouden werken? Wat als de overheid een gezonde leefstijl zou faciliteren met als gevolg een sterke immuunrespons? Want is het virus het probleem of het terrein waarin het virus kan toeslaan, dus de verzwakte gastheer? Of nog concreter geformuleerd: is het probleem niet een verzwakt immuunsysteem van de mens waardoor een virus kan toeslaan?

Metabole gezondheid

Daar ligt de revolutie op de lange termijn. Gevaccineerd of ongevaccineerd zegt helaas niets over gezond of ongezond. Want waar het om zou moeten gaan is metabole gezondheid.
Een obese man of vrouw – dus metabool ongezond en met een verzwakte immuunrespons – mag met het coronabewijs bij de McDonalds een hamburgermenu en grote cola halen. Een metabool gezond persoon die ongevaccineerd is mag zonder QR-code niet in een restaurant om te genieten van een soep, salade en een glas water.
Virussen en bacteriën zijn al veel langer dan wij in de evolutie aanwezig. Dankzij virussen en bacteriën zijn wij geworden wie we vandaag zijn: Homo sapiens.
We gaan de strijd tegen virussen of bacteriën namelijk niet winnen. Zij kunnen zich veel sneller delen en aanpassen in vergelijking met ons. Concreet: er zou aankomende winter één nieuwe mutatie van het coronavirus kunnen ontstaan waardoor het vaccin niet meer – of veel minder – werkzaam is. Dan komt het echt aan op de vraag: hoe metabool gezond is iemand, dus hoe sterk is de immuunrespons van een persoon? Mensen met een sterke immuunrespons zijn veilig, ook voor de groep én de zorg. Mensen met een zwakke immuunrespons komen weer in de problemen, wat ook de zorg weer in de problemen brengt.

‘Wat als de overheid een gezonde leefstijl zou faciliteren met als gevolg een sterke immuunrespons?’

Hand in eigen boezem

De zorg is de afgelopen jaren enorm uitgehold door bezuinigingen en in vergelijking met andere Europese landen hebben we heel weinig IC-bedden per honderdduizend inwoners, namelijk slechts zes. Het Europese gemiddelde is 11,5 bed.
Daarnaast doet de overheid niets om ons te begeleiden bij gezond leven en het versterken van onze immuunrespons. Er is een totaal gebrek aan politieke daadkracht bij het beschermen van de volksgezondheid.
Het is dus compleet onterecht dat de overheid naar ongevaccineerden als schuldige wijst, want ze zouden vooral de hand in eigen boezem moeten steken. Dat is natuurlijk geen populaire optie, omdat je dan moet toegeven dat je grote steken hebt laten vallen.
De meeste ongevaccineerden hebben al natuurlijke immuniteit, en als iemand metabool gezond is, is er helemaal geen probleem, ook als iemand met corona besmet zou worden. Vorig jaar bleek dat slechts twee tot maximaal vijf procent van de besmette mensen in het ziekenhuis belandde, en dat waren vooral mensen die metabool ongezond waren, dus overgewicht hadden of chronisch ziek waren.
Het is grote wetenschappelijke flauwekul om te suggereren dat de huidige groep ongevaccineerden – een groep van 1,8 miljoen mensen – een gevaar voor de zorg is of op de ic kan belanden. Het is angst-propaganda om de vaccinatiegraad te verhogen, en heeft geen enkele invloed op het versterken van de metabole gezondheid. Daar heeft angst namelijk een negatief effect op.

Hellend vlak

Het registreren van gevaccineerden en het coronabewijs als toegangsbewijs is een hellend vlak naar het normaliseren van het vragen naar je medische status. Ook laat het verleden zien dat tijdelijk vaak niet tijdelijk is. De leiders – zowel in Europa als in de wereld – willen van ons een QR-code maken, wat een zorgelijke ethische ontwikkeling is.
Laten we ook kinderen en jongeren met rust laten, want het zijn geen risicogroepen en de lange termijneffecten of bijwerkingen van het nieuwe mRNA-vaccin zijn tot 2023 nog onbekend en onzeker.
De vraag die overblijft is: is een sterke of zwakke immuunrespons jouw eigen verantwoordelijkheid als de overheid je niet helpt?

Het moderne leven als verzwakker van de immuunrespons

Het moderne leven verzwakt ons immuunsysteem enorm. Voor 1900 waren infectieziekten de belangrijkste doodsoorzaak.
Na 1900 zijn leefstijlziekten de belangrijkste doodsoorzaak geworden. We worden letterlijk ziek van hoe we ons gedragen, dus fouten in het eetpatroon, drinkpatroon, zitpatroon, ontspanpatroon, slaappatroon, denkpatroon en sociaal verbindpatroon.
Vandaag sterven er 123 mensen aan kanker en 102 mensen aan hart- en vaatziekten. Vandaag alleen al sterven er dus 225 mensen aan deze leefstijlgerelateerde aandoeningen. Ook krijgen vandaag 147 mensen de diagnose diabetes mellitus type 2, een aandoening die met leefstijl compleet omkeerbaar is.

‘De meeste mensen zitten nu op de achterbank van hun eigen leven.’

Stuurbaar

Nu hoor ik je denken: ‘Ja maar, Richard, is alles dan met leefstijl op te lossen?’ Het leven is niet maakbaar, maar wel stuurbaar. Laten we dit leefstijlstuur met beide handen vastpakken, want de meeste mensen zitten nu op de achterbank van hun eigen leven.
Hierdoor jagen we onszelf onbewust in slow motion de dood in. We zijn zwakker, dikker en zieker dan ooit. Meer dan de helft van de volwassenen heeft overgewicht. Ruim 9,9 miljoen mensen in Nederland hebben een chronische ziekte en helaas zullen deze cijfers de aankomende decennia alleen maar oplopen. Het RIVM voorspelt dat in 2040 62 procent van de volwassenen overgewicht zal hebben. De vitale mens met een gezonde immuunrespons lijkt uit te sterven, maar hier hoor je niemand over. Terwijl dit het echte gezondheidsprobleem is waar we ons op zouden moeten richten.
We zijn als mensheid de laatste eeuw door onnatuurlijk leven zo verzwakt dat infectieziekten harder dan ooit kunnen toeslaan.
Het resultaat is dat het coronavirus – wat een mild virus is, vergelijkbaar met een stevig griepvirus – veel mensen in de problemen brengt. Misschien is dit nog maar het begin, want experts waarschuwen voor een decennium van pandemieën.

Economie boven ecologie

Ik stel ook graag een andere morele vraag: er zijn afgelopen maand meer mensen gestorven aan longkanker door roken dan door corona. Waarom worden er vandaag nog steeds sigaretten verkocht?
Ik zag afgelopen week een video van Peter R. de Vries waarin hij zei: ‘Waarom kunnen we over de hele wereld olieleidingen aanleggen, maar geen waterleidingen waardoor er in Derde Wereldlanden ook vandaag weer duizenden mensen van de honger en dorst sterven?’
Ik ken de harde waarheid: dit is een slecht verdienmodel. De economie staat altijd boven de ecologie, dus boven de natuur. We snappen niet dat er op de lange termijn alleen een gezonde economie kan zijn als we een vitale aarde hebben én vitale mensen met een goede metabole gezondheid.
En daar laat de gezondheidszorg – wat eigenlijk ziektezorg is omdat er geen geld naar primaire preventie gaat – een heleboel liggen.

Is onze gezondheidszorg ziek?

Laten we eens naar de cijfers kijken. De ziektekosten bedragen op dit moment zo’n 100 miljard euro, en zullen volgens het RIVM oplopen tot 174 miljard euro in 2040. In 2060 zullen de zorgkosten volgens een recent rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid verdrievoudigd zijn.
Concreet: op dit moment betalen we ruim 100 euro per maand voor de basiszorgverzekering. In 2040 zal dit bedrag oplopen naar zo’n 300 euro per persoon per maand. In 2060 zullen de ziektekosten zo’n 16.000 euro per persoon per jaar zijn, dus 1.333 euro per persoon per maand.
Ik blijf herhalen: deze weg loopt letterlijk dood. De gezondheidszorg moet anders worden ingericht om toegankelijk en betaalbaar te blijven, maar vooral te doen wat het zou moeten doen: het zorgen en bevorderen van gezondheid.
We moeten van ZZ naar GG, dus van Ziekte en Zorg naar Gezondheid en Gedrag. Er moet meer focus gelegd worden op preventie en welzijn, want anders is het huidige systeem niet te betalen.
Het is pijnlijk dat als een ziekenhuis in de huidige zorgstructuur meer op preventie gaat inzetten, het dan failliet gaat, want voor eventuele gezondheidswinst krijgt het nu niet betaald.

Gezondheidspaspoort

De verdienprikkels liggen al jaren niet op de juiste plek in de gezondheidszorg, waardoor verandering lastig is. Preventie is nu lastig duurzaam te organiseren in het huidige systeem. Want zou het niet beter zijn om mensen een gezondheidspaspoort te geven in plaats van een coronapaspoort?
Een gezondheidspaspoort geeft je inzicht in je metabole gezondheid. Niet om mensen uit te sluiten, maar om als maatschappij beter zicht te krijgen op de mensen die ondersteuning en begeleiding nodig hebben bij het versterken van hun metabole gezondheid. Want het hele leven heeft invloed op de metabole gezondheid. Hoeveel groente en fruit je eet. Hoeveel kunstmatige suiker je binnenkrijgt. Hoe vaak en hoeveel je beweegt, sport, ontspant en slaapt.
De mensen en sociale omgeving om je heen die energie geven of energie kosten. De positieve of negatieve emoties zoals angst, eenzaamheid of verdriet die in je binnenste sluimeren. De plek waar je wieg stond, dus de mate van hechting en veilig verbonden zijn met jezelf en de ander.
De buurt waarin je woont en de sociaal economische status waarin je verkeert. Een gezonde bankrekening of schulden. De mate van energie die je uit je werk of levensdoel haalt.
Laten we zicht krijgen op het hele plaatje – en de werkelijke oorzaak en onbalans onder de verzwakking van het immuunsysteem, dus de werkelijke oorzaak van de radicale slechte volksgezondheid, bij de wortel aanpakken.
De huidige QR-code zorgt bij de grote groep gevaccineerden voor een onterecht gevoel van veiligheid en voor passiviteit. Terwijl we juist met zijn allen in actie moeten komen om de oorzaken van een verzwakte en afgenomen immuunrespons aan te pakken. Om de metabole gezondheid radicaal te versterken.

Liefde als verbindend medicijn

Laten we dus meer kijken naar de daadwerkelijke oorzaak. Laten we ons samen verantwoordelijk voelen voor de vitaliteit van de aarde en van de mensheid. Laten we met respect en openheid naar elkaar luisteren, en elkaar waar nodig versterken.
Frank Boeijen zong het al: denk niet wit, denk niet zwart, maar in de kleur van je hart. De oplossing uit deze crisis ligt niet in uitsluiting, maar in verbondenheid.
Verbondenheid met Moeder Aarde.
Verbondenheid met andere mensen.
Verbondenheid met virussen en bacteriën.
Verbondenheid met de kracht van het eigen immuunsysteem.
Proost op onze volksgezondheid, en op een sterke immuunrespons. •

Drs. Richard de Leth specialiseerde zich na zijn doctoraal geneeskunde in de preventieve leefstijlgeneeskunde. Hij is oprichter van het leefstijlplatform OERsterk. Hun missie is om één miljoen mensen te begeleiden naar een beter leven door middel van de juiste zelfzorg. Meer informatie: www.oersterk.nu

Dit artikel is een bewerking van de video en het blog die Richard de Leth op zijn website plaatste.