Waarom pessimisme heel optimistisch kan uitvallen. Ad Bergsma | 128 juli/augustus 2010 Barbara Held heeft het voortouw genomen in de strijd tegen ‘de tirannie van de positieve grondhouding’. Held, psychologe aan het Bowdoin College in Maine, hield in 1996 een lezing op een congres voor psychotherapeuten waarin zij beschreef hoe positief de invloed van negatief gedrag was geweest in haar eigen leven. Als mensen in de put zitten, wordt hun vaak aangeraden om zich tot een therapeut te wenden, lange boswandelingen te maken of een andere positieve wending aan hun dip te geven. Maar Held bekende in haar lezing dat niets haar zo goed had geholpen als klagen tegen vrienden. Zo kon zij haar hart luchten en kreeg er bemoedigende en troostende woorden voor terug. ‘Dat verzachtte de pijn’, zei ze. Nergens knapte ze zo van op als van eens lekker klagen. Er kwamen zoveel reacties op Helds lezing, dat ze een boek schreef over haar methode: Stop Smiling, Start Kvetching, ofwel: niet lachen, maar zeuren. ‘Als je je rot voelt, biedt creatief klagen een kans op contact met andere mensen, en daardoor voel je je minder alleen’, zegt Held. ‘Door te verwoorden wat er mis is, kun je je