Zijn spel heet: wat kan ik bijdragen? Dirigent Benjamin Zander probeert het beste in anderen naar boven te brengen. \'Ik heb geen carrière meer, ik heb een leven.\' Tijn Touber bezocht hem in New York. Een ontmoeting met een gepassioneerde levensgenieter. Tijn Touber | 45 april 2002 issue In 1981 vliegt Benjamin Zander, dirigent van het Boston Philharmonic Orchestra, naar Washington om de wereldberoemde cellist Mstislav Rostropovich te vragen met zijn orkest mee te spelen. Rostropovichs secretaris geeft Zander geen schijn van kans. Zelfs telefonisch krijgt hij hem niet te spreken. Als Zander de volgende dag onaangekondigd voor de deur staat, kan de secretaris hem - zichtbaar geïrriteerd - de toegang niet weigeren. Nog geen half uur later wandelt Zander opgewekt de deur uit. In het voorbijgaan voegt hij de secretaris toe: \'Hij doet het.\' Als Zander weer in het vliegtuig naar Boston zit, reageert de bemanning verbaasd: \'Was u vanmorgen niet al aan boord?\' De dirigent vertelt enthousiast over zijn geslaagde missie. Het geheim: \'Certain things in life are better done in person\'. Even later schalt het goede nieuws door het vliegtuig: \'Ladies and gentleman, aan boord verwelkomen wij maestro Zander, die het voor elkaar heeft gekregen om de beroemde